In the mood for love
کارگردان: کار وی وونگ ، فیلمبرداران: کریستوفر دویل و مارک لی
موسیقی: مایکل گالاسو و شیجیرو اومه بایاشی، تدوین: ویلیام چانگ
جوایز: جشنواره کن، آکادمی فیلم انگلیس، آکادمی فیلم فرانسه، انجمن منتقدین فیلم لس انجلس و...
محصول سال 2000 هنگ کنگ
موسیقی: مایکل گالاسو و شیجیرو اومه بایاشی، تدوین: ویلیام چانگ
جوایز: جشنواره کن، آکادمی فیلم انگلیس، آکادمی فیلم فرانسه، انجمن منتقدین فیلم لس انجلس و...
محصول سال 2000 هنگ کنگ
در هنگ کنگ اتفاق افتاد
فیلم در سال 1962 و با ورود همزمان دو زوج به آپارتمانی در هنگ کنگ آغاز میشود. خانم چان(Maggie Cheung) منشی شرکتی صنعتی به همراه شوهرش و آقای چاو (Tony Leung) سردبیر روزنامه و همسرش که در خانه مجاور آنها زندگی میکنند. شوهری که همیشه در سفر است و زنی که تا دیروقت کار میکند، باعث میشود تا شباهت در عادات سادهای مثل رفتن هر شبی برای خرید غذا یا علاقه به داستانهای کنگ فو سبب نزدیکی خانم چان و آقای چاو شود. شباهت تنهائی این دو باعث ایجاد دوستی ساده و بی آلایشی بین آنها میشود.
اما نزدیکی ناشی از این شباهت با تقارنِ یک اتفاق، رنگ دیگری میگیرد؛ چان و چاو متوجه ارتباط همسرانشان و خیانت آنها میشوند (در طول فیلم هیچ تصویری از همسران این دو دیده نمیشود). حالا شرایط یکسان، همدردی و همذات پنداری، این دوستی را رنگ عشق میزند. عشقی که با نیاز پررنگ و خلاقانه مرد و در تقابل با احتیاط و ناز معشوقانه زن همواره در سطحی متعالی حرکت میکند. in the mood for love رمانتیکی ساده، پراحساس و صمیمیست. تابلوئی زیبا ازتنهائیها، تقارنها، شباهتها و توصیف شاعرانهای از روند تلاقی و تعالی این مفاهیم تا آنجا که حاصل تصویریست آشنا به نام عشق.
با در نظر گرفتن این نکته جالب و کلیدی که فیلم اساسا هیچ فیلمنامه از پیش نوشته شدهای نداشته و خط اصلی داستان بعد از فیلمبرداری 15 ماهه و در جریان تدوین حدودا یک هفتهای فیلم شکل گرفته؛ میتوان آن را یک بداهه سینمائی به حساب آورد.
بداههای گرم، گیرا و دلنشین؛ شاید مثل احساس گرمای عشق روی پوست ('Amor À Flor da Pele'/Love on the Surface of the Skin)
فیلم در سال 1962 و با ورود همزمان دو زوج به آپارتمانی در هنگ کنگ آغاز میشود. خانم چان(Maggie Cheung) منشی شرکتی صنعتی به همراه شوهرش و آقای چاو (Tony Leung) سردبیر روزنامه و همسرش که در خانه مجاور آنها زندگی میکنند. شوهری که همیشه در سفر است و زنی که تا دیروقت کار میکند، باعث میشود تا شباهت در عادات سادهای مثل رفتن هر شبی برای خرید غذا یا علاقه به داستانهای کنگ فو سبب نزدیکی خانم چان و آقای چاو شود. شباهت تنهائی این دو باعث ایجاد دوستی ساده و بی آلایشی بین آنها میشود.
اما نزدیکی ناشی از این شباهت با تقارنِ یک اتفاق، رنگ دیگری میگیرد؛ چان و چاو متوجه ارتباط همسرانشان و خیانت آنها میشوند (در طول فیلم هیچ تصویری از همسران این دو دیده نمیشود). حالا شرایط یکسان، همدردی و همذات پنداری، این دوستی را رنگ عشق میزند. عشقی که با نیاز پررنگ و خلاقانه مرد و در تقابل با احتیاط و ناز معشوقانه زن همواره در سطحی متعالی حرکت میکند. in the mood for love رمانتیکی ساده، پراحساس و صمیمیست. تابلوئی زیبا ازتنهائیها، تقارنها، شباهتها و توصیف شاعرانهای از روند تلاقی و تعالی این مفاهیم تا آنجا که حاصل تصویریست آشنا به نام عشق.
با در نظر گرفتن این نکته جالب و کلیدی که فیلم اساسا هیچ فیلمنامه از پیش نوشته شدهای نداشته و خط اصلی داستان بعد از فیلمبرداری 15 ماهه و در جریان تدوین حدودا یک هفتهای فیلم شکل گرفته؛ میتوان آن را یک بداهه سینمائی به حساب آورد.
بداههای گرم، گیرا و دلنشین؛ شاید مثل احساس گرمای عشق روی پوست ('Amor À Flor da Pele'/Love on the Surface of the Skin)
0 Comments:
Post a Comment
<< Home