Play it to the bone

Play it to the Bone

نویسنده و کارگردان : ران شلتون
بازیگران : وودی هارلسون ، آنتونیو باندراس ، لولیتا داویدوویچ
محصول آمریکا (1999)


دو بوکسور که هرکدام در اوج افتخار ، بدنبال آخرین شکستشان ، سالهاست که از صحنه مسابقات قهرمانی کنار گذاشته شده اند ، برای یک مسابقه بزرگ به افتخار مایک تایسون ، خیلی سریع به لاس وگاس فراخوانده می شوند. این دو که در این مدت دوستان بسیار صمیمی برای هم شده اند ، پیروزی در این مسابقه را یک شانس دوباره برای بازگشت به دنیای بوکس و احیای افتخارات گذشته ، و مهمتر از همه ، بدست آوردن مجدد دل دوست دختر از دست رفتشان میبینند.
گریس ( Lolita Davidovich) دوست دختر فعلی سزار (Antonio Banderas) و سابق وینس (Woody Harrelson) این دو را با اتوموبیل خود به وگاس می برد.در واقع فیلم بیشتر در اتوموبیل گریس و با دیالوگهای بسیارجالب این سه نفر می گذرد.

شخصیت پردازی فیلم بسیار جالب است. بازی وودی هارلسون - مثل همیشه - گیرا و پر قدرت است ( بوکسوری که شدیدا به مسیح ایمان دارد و گاه و بیگاه او را می بیند) ولی باندراس و داویدوویچ در سایه بازی او قرار نگرفته اند و هرکدام نقش خود را به خوبی ایفا می کنند. داویدوویچ نقشی بسیار خاص و جالب دارد. دختری با آرزوهای خود که هر دو بوکسور را دوست داشته و به نوعی در زندگی هردو نقش حامی و -شاید تنها- انگیزه را دارد. صحنه مبارزه دو دوست نیز جالب و نفس گیر است. هر دو همدیگر را خیلی خوب می شناسند و از نقطه ضعف و قوت دیگری آگاهی دارند و دوستیشان به هیچ وجه مانع از آن نیست که همدیگر را تا سرحد مرگ نزنند ( نام فیلم هم گویای همین مطلب است)

No one hits as hard as your best friend