Annie Hall

آنی هال
کارگردان: وودی آلن؛نویسنده فیلمنامه: وودی آلن، مارشال بریکمن؛
بازیگران: وودی آلن، دایان کیتون
محصول آمریکا (1977)


من بالاخره آنی هال رو دیدم و فقط می تونم بگم که این فیلم رو از زیر سنگ هم شده گیر بیارید و ببینید! این فیلم که یکی از شاهکارهای (و به عقیده بعضی ها فیلمbreakthrough ) وودی آلن هست، در مورد رابطه یک کمدین بدبین نیویورکی (آلوی سینگر: وودی آلن) و یک دختر خواننده آماتور (آنی هال:دایان کیتون) و فراز و نشیبهای این رابطه است. اما در واقع روابط انسانی بطور کلی موضوع فیلم هستند. آلوی (که شخصیتش شباهت زیادی به وودی آلن داره) نمی تونه از خوشیهای زندگی لذت ببره، چون همیشه نکات منفی رو در همه چی می بینه.مثلا عقیده داره که به دلیل یهودی بودنش مورد نفرت خیلی از آدمهاست و به شکل پارانوید-واری دنبال نشونه های آنتی-سمیتیزم (یهود ستیزی) در آدمها می گرده (که اگر وودی آلن رو بشناسید می تونید حدس بزنید که چقدر دیالوگهای خنده داری رو حول این موضوع تو فیلمش داره) . آشنایی آلوی با آنی –که نسبت به آلوی خیلی بیخیال تره و از زندگیش لذت می بره – تناقض خیلی جالب و دلنشینی رو به همراه می آره. ولی این رابطه هم مثل سایر روابط آدمها با هم دچار مشکل می شه.
وودی آلن به طرز ماهرانه ای موضوعات خیلی جدی رو به شکل کمدی به تصویر در می آره. من مجبور شدم چند باری فیلم رو نگه دارم تا بتونم با خیال راحت قهقهه (؟) بزنم! بازی هر دو بازیگر عالیه و کلا فضای فیلم خیلی قابل باوره... مخصوصا که شکل و شمایل آلوی و آنی مثل دو آدم عادی و غیر-سوپرمدل هست. باید البته بگم که نکته خیلی مهم فیلم دیالوگهای وودی آلن هستش که خیلی سریع هم بیان میشه... در نتیجه ترجیحا نسخه انگلیسی فیلم رو و اونهم با دقت! ببینید. آشنایی با سبک کارها و عقاید وودی آلن هم خیلی دیالوگها رو با نمک تر می کنه. فیلم اینقدر جمله های بامزه داره که سخته یکیشو انتخاب کنم. ولی اول فیلم وودی آلن چیز جالبی رو از جانب یه آدم مشهوری نقل می کنه:

“I would never want to belong to a club that would have me as a member!”

و این یه جوری پایه روابط آلوی با زنها رو تشکیل می ده. ببینید و لذت ببرید!